Olsztyn zachęca do odnowy kamienic na Starym Mieście. Oryginalne tynki są w złym stanie

Fot. S. Ostrowski

Władze Olsztyna zachęcają wspólnoty mieszkaniowe do przeprowadzenia prac konserwatorskich kamienic na Starym Mieście. Oryginalne tynki kamienic z lat 50 XX wieku są brudne, spękane, a unikalne malowidła na ścianach zniszczone – tak wykazały specjalistyczne badania.

Jak poinformowała PAP Katarzyna Rutkowska z wydziału kultury i ochrony zabytków Urzędu Miasta w Olsztynie, miasto w latach 2017-2018 wytypowało powojenne kamienice z dekoracjami sgraffitowymi ze Starego Miasta do konserwatorskich badań nawarstwień malarskich i zleciło ich wykonanie oraz opracowanie. Dotyczą one ulic Staromiejskiej 2/5, Starego Miasta 4/6, Starego Miasta 17/21, Starego Miasta 11/16, Starego Miasta 29/32.

Badania miały określić stopień zachowania oryginalnych tynków, ich składu, a przede wszystkim ustalenie stanu zachowania wypraw, w tym dekoracji sgraffitowych (technika malarstwa ściennego).

Konserwator wykonujący badania ustalił m.in., że powierzchnie tynków, poza fragmentami ich przemalowania na inny kolor (głównie w obrębie parterów z lokalami usługowymi), są powierzchniowo zabrudzone, pociemniałe, odbarwione, z widocznymi zaciekami po wodzie opadowej, miejscowo spękane i odspojone od podłoża oraz z niewielkimi ubytkami0

– wyjaśniła Rutkowska.

Wskazała, że urząd miasta zlecając opracowanie dokumentacji, które zawierają również programy prac konserwatorskich dla poszczególnych elewacji, umożliwił wspólnotom mieszkaniowym staranie się w dalszym etapie o uzyskiwanie stosownych decyzji administracyjnych, m.in. pozwoleń wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie prac.

Dodała, że miasto stworzyło odpowiednie warunki prawne i finansowe do corocznego udzielania dotacji na prace konserwatorsko-remontowe przy olsztyńskich zabytkach. Łączna pula środków przeznaczona na dotacje w 2019 r. to 600 tys. zł.

Aktualna zabudowa Starego Miasta jest niejednorodna pod względem chronologicznym. Spora część zabudowy pochodzi z okresu powojennej odbudowy starówki z lat. 50. XX wieku.

I pomimo że jest to kreacja urbanistyczno-architektoniczno-konserwatorska, odwołująca się do form historycznych i niemająca wiele wspólnego z rekonstrukcją przedwojennej zabudowy, to z dzisiejszej perspektywy należy uznać ją za realizację udaną, jednorodną i spójną

– oceniła.

Obszar Starego Miasta jest wpisany do rejestru zabytków, na którym dodatkowo pojedyncze budynki są wpisane do rejestru zabytków lub znajdują się w gminnej ewidencji zabytków.

Ubiegłoroczna zmiana przepisów ustawy o zabytkach daje możliwość wszystkim właścicielom lub posiadaczom zabytków zarówno wpisanych jak i niewpisanych do rejestru zabytków, ale znajdujących się w gminnej ewidencji zabytków, ubiegania się o dofinansowanie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku przez organ stanowiący gminy, powiatu lub samorządu województwa na zasadach określonych w podjętej przez ten organ uchwale – wyjaśniła Rutkowska.

Autor: Agnieszka Libudzka (PAP)
Redakcja: A. Podbielska