Patryk Kozłowski: albo mjr Łupaszko jest bohaterem, albo prof. Bauman
Patryk Kozłowski, fot. K. Gryz
Polskich patriotów, wspaniałych dowódców AK po zamordowaniu strzałem w tył głowy, polscy komuniści chcieli odrzeć z godności, dlatego ich ciała chowali na wysypisku śmieci – powiedział gość Radia Olsztyn Patryk Kozłowski, autor biografii Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.
Wybitni dowódcy oddziałów AK i WiN mjr Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka” i mjr Hieronim Dekutowski „Zapora” to kolejne ofiary komunistycznej bezpieki, które udało się zidentyfikować. IPN ogłosił w czwartek 22 sierpnia w Warszawie nazwiska 9 ofiar komunistycznej bezpieki, które zidentyfikowano po prowadzonych od 2012 r. ekshumacjach na tzw. Łączce Cmentarza Wojskowego na Powązkach.
Autora biografii mjr Łupaszki zastanawia, że II Rzeczpospolita potrafiła od razu upamiętnić bohaterów Powstania Styczniowego, a III RP potrzebowała 20 lat, żeby przystąpić do ekshumacji szczątków bohaterów II RP. Dlatego dzisiaj tak trudno przebija się do społecznej świadomości, że prawdziwymi bohaterami byli żołnierze AK, a nie KBW.
Patryk Kozłowski uważa, że należy też ekshumować ciała pomordowanych patriotów w powiatowych urzędach bezpieczeństwa.
Z Patrykiem Kozłowskim rozmawia Michał d’Obyrn:
Mjr Zygmunt Szendzielarz w czasie II wojny światowej był dowódcą V Brygady Wileńskiej AK. Podczas wojny obronnej w 1939 roku dowodził 2 szwadronem 4 pułku Ułanów Zaniemeńskich w Armii „Prusy”. Dostał się do niewoli sowieckiej, z której uciekł jesienią 1939 i rozpoczął walkę podziemną. W 1943 został dowódcą V Wileńskiej Brygady Armii Krajowej – najliczniejszej i najsilniejszej brygady AK na Wileńszczyźnie.
Żołnierze Łupaszki walczyli zarówno z Niemcami, jak i Sowietami. Jego brak zaufania do Sowietów sprawił, że nie zgodził się uczestniczyć w żadnych rozmowach, na które Sowieci zapraszali polskich oficerów oraz nie ujawnił się w 1944 roku podczas operacji „Ostra Brama”. Dzięki temu nie podzielił losu tysięcy polskich oficerów zamordowanych przez NKWD czy wywiezionych na Sybir.
Po rozkazie o rozwiązaniu AK kontynuował walkę. Jego żołnierze atakowali wojska Armii Czerwonej, posterunki UBP i działaczy PPR. Oddziały Łupaszki operowały od Podlasia, przez Warmię i Mazury do Pomorza. W latach 1945-1948 jego żołnierze rozbili kilkadziesiąt posterunków MO i UBP oraz kilkanaście placówek Armii Czerwonej. Zlikwidowali około 200 funkcjonariuszy i oficerów NKWD, UBP, MO i Armii Czerwonej. 2 listopada 1950 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go na wielokrotną karę śmierci. Wyrok wykonano 8 lutego 1951 r. w warszawskim więzieniu na Mokotowie. Miejsce jego pochówku do dziś nie było znane. (as)
