Podobał mi się filmowy 2016 rok

„Boską Florence” zagrała Meryl Streep. W roli jej operatywnego męża wystąpił Hugh Grant

Było – minęło. Było fajnie, można było rozerwać się w kinie.

Było lekko, łatwo i przyjemnie, powstało sporo niezłych filmów, na niezłym poziomie. Czyli kino nas bawiło, co proszę Państwa jest naczelnym zadaniem kina od momentu narodzin światowej kinematografii. Bawiłem się świetnie na kolejnych Gwiezdnych Wojnach, na kolejnym Dniu Niepodległości, Star Treku. Ucieszyłem się, gdy powróciła Bridget Jones, podobała mi się Boska Florence z Meryl Streep i Hugh Grantem, który był lepszy od Streep. To świetna historia, dobrze opowiedziana.

Nieźle oglądało się nowe filmy z Tomem Hanksem: pierwszy to ten arabski, a drugi o pilocie. Świetny. Zdecydowanie przypadła mi do gustu nowa komedia SF z odnowionego cyklu o Duchołapach z Melissą McCarthy w roli głównej – dobra zabawa. Jak Państwo wiecie lubię kryminały i w tym roku z kryminałów najbardziej podobała mi się „Dziewczyna z pociągu” z Emily Blunt, według powieści Pauli Hawkins. Oczywiście znakomicie na naszych ekranach czuli się Superbohaterowie, którzy jeszcze dostarczą nam emocji, nie tylko w najbliższej przyszłości.

Na małym ekranie królowały seriale, po pierwsze amerykańskie: „Westworld”, „Vinyl”, „Gra o tron” i nareszcie polskie – znakomity „Belfer” i intrygujący „Pakt” – z dobrym tempem i wyrazistą grą aktorów.

To był rok odejść, grupa reżyserów z Andrzejem Wajdą na czele, odeszła na inny plan filmowy. Dołączyło do nich kilku znakomitych aktorów, chociażby Alan Rickman. Cóż takie jest życie i taka jest śmierć.

Literacko, to bezapelacyjnie największe wrażenie zrobiła na mnie norweska książka „Beatlesi. Powieść” Larsa Christiansena. To moja książka roku, może nawet dekady. Czekam na nową powieść Paula Austera, czekam na film zatytułowany „Dunkierka” o wielkiej ewakuacji brytyjskich sił ekspedycyjnych z Francji na Wyspy.

Czego życzę Państwu i Sobie? Zdrowia, spokoju, dobrych filmów, książek, płyt.

Konoman