Rozrywkowo

Dolores O’Riordan

Czasem trzeba się zabawić, nawet mając zły humor, będąc w lekkiej depresji po nagłym odejściu Dolores O’Riordan – wokalistki Cranberries. Więc postanowiłem się rozerwać i obejrzałem dwa filmy potencjalnie rozrywkowe.

Jeden był fajny, wesoły, zabawny a drugi, rozwlekły i diabelnie nudny. Ten pierwszy to „Thor.Ragnarok”, zaskakująco dobry, pełen rozmachu, świetnej zabawy i do tego mamy rewelacyjną obsadę: Chris Hemsworth, Kate Blanchett, Anthony Hopkins, Jeff Goldblum, Mark Ruffallo i wielu innych.

Filmy o Avengersach są świetnie robione, grają w nich wybitni aktorzy, są precyzyjnie realizowane, dostosowane do każdej widowni, nawet moja żona z przyjemnością oglądała,chociaż nie trawi filmów o Superbohaterach. Ten nowy Thor jest wyjątkowo dowcipnym filmem i odnoszę wrażenie, że producenci postanowili młodego widza trochę podkręcić, dać mu więcej niż zazwyczaj, czyli więcej kina w kinie, zmusić do refleksji i pewnej zadumy a nie dostarczać tylko czystej rozrywki, jak w poprzednich filmach o Avengersach. Film jest niezwykle widowiskowy a gladiatorski pojedynek Thora z Hulkiem stanie się klasyką gatunku. Po prostu dobre kino akcji w kolorowych ciuszkach.

Drugi film to „Blade Runner 2049”, niesamowicie długi, nudny, intelektualnie dęty, zbyt przekombinowany, niby to kontynuacja „Łowcy androidów” Ridleya Scotta, tego legendarnego filmu z Harrisonem Fordem w roli Deckera i z Rutgerem Hauerem, to chyba była jego najlepsza Hollywoodzka rola. Otóż proszę Państwa, ten nowy Łowca tak mnie śmiertelnie wynudził, że byłem bliski rozpaczy i skłonny przerwać projekcję ale doczekałem się Harrisona Forda i jego Deckera, niby ok, ale to już nie ten Ford. A Ryan Gosling, główny bohater, kolejny policjant, poszukujący Replikantów, snuje się po ekranie ze smutną miną, duma nad kondycją świata – tego filmowego, który raz jest wielkim śmietniskiem lub sterylnym, nowoczesnym, migotliwym miastem, przeraźliwie głośnym, emitującym sprzeczne komunikaty, atakującym najróżniejszymi bodźcami aż kręciło się w głowie od doznań wzrokowych. To nie jest kino dla mnie, ale może komuś się spodoba.

Czytam natomiast absolutnie nie nudną powieść A.J.Finna „Kobieta w oknie”, to świetny thriller, robi wrażenie, czekam na adaptację filmową.
Kinoman