Butonierka, fular, burdysówka, czyli słownik mody męskiej

Fot. fotolia.com

Butonierka, czy fular  brzmią wprawdzie znajomo, ale nie do końca wiadom,o jaka to część męskiej garderoby. Krytyk mody i stylista, Krzysztof Łoszewski przybliża terminy, które powinien znać każdy dżentelmen.

Być może największy kłopot sprawia hasło „butonierka”. „Wielu panów myli butonierkę z kieszonką, do której wkłada się chusteczkę. Tymczasem butonierka to miejsce w klapie, wysoko po lewej stronie, w którym tkanina jest przecięta i obszyta. Jest miejscem, do którego dziś wkładamy kwiatek” – mówi Krzysztof Łoszewski, autor książek nt. mody męskiej, stylista i kostiumograf. Dawniej butonierka była dziurką na guzik, który był z drugiej strony marynarki. Kiedy było zimno, panowie nakładali jedną klapę pod drugą.

Jeśli chodzi o fular, jest on przodkiem krawata. Tę chustę z bardzo miękkiego i delikatnego jedwabiu wiążemy pod szyją. Zakładając fular, rozpinamy pierwszy guzik od koszuli. Ciekawe, że fulary nigdy nie są wykonane z materiałów w jednolitym kolorze albo w paski. Ten dodatek cieszył się największą popularnością w latach 50. i 60. W filmach z tamtego okresu fular przydaje szyku playboyom i milionerom.

Kolejny termin, który może wydawać się niejasny, to kołnierzyk włoski. „Chodzi o kołnierzyk, który ma krótkie i szeroko rozstawione końce” – wyjaśnia Łoszewski. Pasuje on do grubych krawatów. Ekspert poleca go panom, którzy mają szczupłą twarz i szyję. Uwaga – koszula z kołnierzykiem włoskim nie wygląda korzystnie z rozpiętym guzikiem i bez krawata.

A teraz pochylmy się nad budrysówką. Jest to rodzaj obszernego płaszcza, który standardowo uszyty jest z grubej, wełnianej tkaniny. Do zapinania budrysówki służą drewniane kołki i pętelki ze skóry. Innym wyróżnikiem płaszcza jest kaptur. O unikalnym charakterze tego stroju decydują ponadto naszywane kieszenie i wyraźnie zaznaczony z tyłu i z przodu karczek. Płaszcz sięga najczęściej przed kolana. Kanoniczny model budrysówki jest albo beżowy, albo granatowy. Żołnierze marynarki wojennej Wielkiej Brytanii byli pierwszymi, którzy nosili budrysówki.

„Skórzane buty, które sięgają za kostkę, których nie wiążemy na sznurówki. Elastyczne wstawki w cholewce ułatwiają ich wciąganie” – ta prosta definicja odnosi się natomiast do sztybletów. Kiedyś noszono je do jazdy konnej. Do mody codziennej wdarły się latach 60-tych za sprawą Beatlesów i Rolling Stonesów, którzy nosili je na scenie.

Autor: A. Grabarczuk