Taniec może leczyć – mówią tancerze i terapeuci
od lewej: Lena Kuczyńska i Anna Wangin
W „Bliższych spotkaniach” rozmawialiśmy o leczeniu tańcem. Gośćmi Izy Malewskiej byli tancerze i terapeutki: Lena Kuczyńska i Anna Wangin – terapeutki z Zespołu Placówek Edukacyjnych w Olsztynie, na co dzień prowadzące Integracyjny Teatr Tańca „Autentyczni My” i Wojciech Przemieniecki – choreograf, wielokrotny Mistrz Polski w tańcach Latynoamerykańskich, półfinalista Mistrzostw Europy Zawodowców, półfinalista Mistrzostw Świata w kategorii Show.
IM: Terapia tańcem, inaczej mówiąc choreoterapia, co to takiego?
Anna Wangin: Choreoterapia – jest to lecznicze i terapeutyczne wykorzystanie tańca, oddziaływanie poprzez taniec na ciało i sferę emocjonalną człowieka. Ruch pozwala uzyskać harmonię umysłu, ułatwia poznać własne emocje, odreagować – niesie szereg innych sprzyjających naszemu zdrowiu walorów terapeutycznych
IM: Jak dużo emocji możemy tu okiełznać ruchem?
Lena Kuczyńska: Przede wszystkim pozwala nam uwolnić swoje emocje podczas tańca, w sposób nieświadomy. Pokonujemy jakieś trudności i bariery, więc wydaje mi się, że taniec to jest bardzo fajna forma wyrażenia swoich emocji, siebie, świadomości swojego ciała. Taka terapia tańcem pozwala też wydłużyć koncentrację, uwagę uczniów
IM: Jesteśmy różni, tym bardziej wasi podopieczni. To są osoby z różnymi schorzeniami, więc jest to podwójna praca, żeby wypracować efekty?
Anna Wangin: Tak, jak najbardziej. Integracyjny teatr tańca skupia dość liczną grupę. Mamy 14 uczestników. Są to osoby z autyzmem, z różnymi niepełnosprawnościami, w bardzo szerokim przedziale wiekowym, ponieważ mamy uczestników w wieku 12 – 25 lat. Jest tu szkoła podstawowa, gimnazjum, szkoła przysposabiająca do pracy, ale także uczestnicy warsztatów terapii zajęciowej
Posłuchaj rozmowy z Anną Wangin i Leną Kuczyńską.
Jak bardzo taniec na przestrzeni lat się zmienił i jak właściwie moda na taniec się zmienia. W studiu kolejny Gość Izy Malewskiej Wojciech Przemieniecki – choreograf, wielokrotny Mistrz Polski w tańcach Latynoamerykańskich, półfinalista Mistrzostw Europy Zawodowców, półfinalista Mistrzostw Świata w kategorii Show.
Wojciech Przemieniecki
I.M. Kształcił się Pan u najlepszych trenerów na całym świecie, między innymi w Wielkiej Brytanii. Od wielu lat jest Pan uznanym trenerem, to daje Panu prawo zabrania głosu w dyskusji o tym, jak ta moda na taniec się kształtuje?
W.P. Ja się zajmuję tańcem latynoamerykańskim, czyli tańcem towarzyskim. Rzeczywiście taniec towarzyski jest na razie w dołku. 10 – 15 lat temu było jeszcze nas dużo, dużo więcej tancerzy, teraz jest nas mniej. Troszeczkę się to przesunęło w kierunku tańca dyskotekowego, jazzowego, hip-hopu, różnych innych aktywności tanecznych i ruchowych. Także taniec towarzyski jest nieco w dole. Zobaczymy jak będzie dalej.
I.M. Kiedy zacząć historię z tańcem, jak rozpoznać, że jest to dobry moment na ten start? Czy są jakieś sygnały, które dziecko może nam wysyłać?
W.P. Często się tak zdarza. Ja mam w rodzinie przypadki, kiedy babcia mówi: zobacz, mój wnuczek ma roczek i już jak ładnie tym pampersikiem rusza, czuje rytm. Jak ja mu zaśpiewam, to on tak fajnie się rusza. To jest moment, kiedy zauważamy, że jednak dzieci reagują na muzykę, słyszą rytm. Natomiast nie ten roczek jest tym momentem, ale wtedy, kiedy dzieci mają już 3-4 latka. W przedszkolach można zapisywać na zajęcia taneczne. To są takie zajęcia, na których szukamy i rozwijamy ten rytm w dzieciaczkach, żeby one słyszały trochę tej muzyki, żeby zaczęły już się ruszać. Trenujemy ich koordynację ruchową. Także wydaje mi się, że końcówka przedszkola to byłby najlepszy moment, żeby zacząć.
Posłuchaj rozmowy z Wojciechem Przemienieckim.
W Bliższych spotkaniach kolejny gość – Barbara Dargiewicz – roztańczona seniorka.
Barbara Dargiewicz
I. M. Pani przygoda tańcem, z ruchem na parkiecie rozpoczęła się wraz z momentem przejścia na emeryturę. Kiedy to było?
B. D. To było 9 lat temu. Po przejściu na emeryturę zaczęła się ta przygoda i trwa do dzisiaj. Mam nadzieję, że będzie trwała jak najdłużej, ponieważ taniec jest moim drugim życiem. Bardzo to lubię, lubię bardzo ruch, no a jeszcze ruch przy muzyce – uważam, że nie ma nic lepszego.
I.M. A czemu dopiero na emeryturze? Wcześniej nie było na to czasu?
B.D. Wcześniej większe ilości obowiązków, nie było na to czasu. Teraz jest czas, aby poświęcić go więcej sobie. Udzielam się i robię to, co kocham, co lubię – to mi sprawia ogromną przyjemność.
Posłuchaj rozmowy z Barbarą Dargiewicz.
7 letnia Ewa Kalamarz z Olsztyna zaczęła tańczyć, gdy miała trzy lata. Treningi, które odbywają się 6 razy w tygodniu zmieniły życie nie tylko 7-latki, ale również całej jej rodziny, o czym opowiada mama Ewy – Beata Kalamarz.
Ewa Kalamarz
Posłuchaj rozmowy z Beatą i Ewą Kalamarz.
Autorka: D.Kucharzewska
Redakcja: A.Socha
