Zofia Romaszewska: Polityka musi mieć kręgosłup moralny

Zofia Romaszewska

Radio Olsztyn gościło Zofię Romaszewską, legendarną działaczkę opozycji demokratycznej w okresie PRL. Z Zofią Romaszewską rozmawiał Adam Socha. Pytał panią  Zofię o ocenę  historycznych wydarzeń, w których uczestniczyła, a także na temat ostatnich wydarzeń politycznych. Punktem wyjścia do rozmowy stałą się data 4 czerwca 1989 roku.

Zofia Romaszewska razem z mężem Zbigniewem Romaszewskim współtwórczyni Biura Interwencyjnego KSS „KOR”, które niosło pomoc maltretowanym i więzionym robotnikom Radomia po proteście przeciwko podwyżkom cen w czerwcu 1976 roku. W stanie wojennym 12 kwietnia 1982 roku uruchomili podziemne Radia „Solidarność”, od 2015 doradca prezydenta RP. Dama Orderu Orła Białego.

Zofia Romaszewska w latach 1959–1963 studiowała fizykę na Uniwersytecie Warszawskim.

Od 1976 uczestniczyła w akcji pomocy robotnikom represjonowanym po protestach w czerwcu 1976 w Ursusie i Radomiu, od października 1976 kierowała razem z mężem grupą pomagającą w Radomiu. Była współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników, w maju 1977 razem z mężem stanęła na czele Biura Interwencyjnego KOR, które koordynowało pomoc osobom represjonowanym przez władze PRL. We wrześniu 1977 podpisała Deklarację Ruchu Demokratycznego – dokument programowy opozycji „korowskiej”. Po powstaniu we wrześniu Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR” w dalszym ciągu kierowała razem z mężem Biurem Interwencyjnym KSS „KOR”. W Biuletynie Informacyjnym KSS „KOR” redagowała dział „Praworządność”. W latach 1980–1981 kierowała ze Zbigniewem Romaszewskim powstałą w oparciu o doświadczenie Biura Interwencyjnego Komisją Interwencji i Praworządności Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność” (do związku dołączyła we wrześniu 1980).

Uniknęła internowania po ogłoszeniu stanu wojennego, działała w ukryciu, razem z mężem organizowała konspiracyjne warszawskie Radio „Solidarność”. Wystąpiła jako spikerka w pierwszej audycji radia w dniu 12 kwietnia 1982. Została aresztowana 5 lipca 1982. 17 lutego 1983 za działalność opozycyjną skazana na karę 3 lat pozbawienia wolności, zwolniona na mocy amnestii w lipcu 1983. Od 1986 do 1989 działała w Komisji Interwencji i Praworządności NSZZ „Solidarność”, którą kierował Zbigniew Romaszewski.

Zofia i Zbigniew Romaszewscy na ławie oskarżonych za Radio „Solidarność”

Działalność od 1989

W latach 1989–1995 była dyrektorem Biura Interwencji Kancelarii Senatu, a w 1991–1993 – sędzią Trybunału Stanu[2]. W latach 1996–2001 należała do Ruchu Odbudowy Polski. W 2003 była wśród założycieli powołanej z inicjatywy jej męża partii Suwerenność-Praca-Sprawiedliwość.

W 2010 i 2015 klub parlamentarny PiS przedstawiał ją jako kandydatkę na stanowisko rzecznika praw obywatelskich – nie uzyskiwała wyboru na tę funkcję. W 2011 weszła w skład rady stowarzyszenia Solidarni 2010.

24 września 2015 została doradcą prezydenta RP Andrzeja Dudy.

Życie prywatne

Jest córką Stanisława Płoskiego i Ewy Prauss-Płoskiej, wnuczką Ksawerego Praussa (senatora RP w II RP) i Zofii Praussowej (dwukrotnej posłanki w II RP). Z mężem Zbigniewem Romaszewskim ma córkę Agnieszkę Romaszewską-Guzy.

Odznaczenia

W 2016, w uznaniu znamienitych zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej, za wybitne osiągnięcia w pracy publicznej i państwowej, prezydent Andrzej Duda nadał jej Order Orła Białego.

(wiki/as)